توالت شویی برای فرار از روحیه طاغوتی

فرهنگ بسیجی 58

مدیریت اسلامی 20

کمی پایین تر از محل توالت ها و دستشویی، محل نگهبانی من است … ناگهان صداهای گُنگی از توالت ها نظرم را جلب می کند.

 صدای آب می آید؛ تقّ و توق چند آفتابه و سطل می آید.

معمولاً بچه ها این وقت شب کمتر به توالت می روند و اگر رفتند کمتر سر و صدا راه می اندازند …

نزدیک تر می روم؛ یک نفر داخل دستشویی تند تند این ور و آن ور می رود؛ بیشتر حسّاس می شوم؛ اسلحه را آماده می کنم … نزدیک می شوم …

چیزی که بعداً می بینم، تعجّبم را آنقدر بر می انگیزد که اگر هزار عراقی را آنجا می دیدم تعجّب نمی کردم!

هم جنگ و هم توجّه به بیت المال

فرهنگ بسیجی 57

حفظ بیت المال 22

می خواست به اورژانس خطّ مُقدّم برود، حمید (۱) هم همینطور؛ جیپ وسیله راه شد و رانندگی را حمید به عهده گرفت.

منطقه هم در دید دشمن است و هم در زیر آتش دشمن؛ خمپاره ها مثل نُقل می بارند.

دکتر (۲) مدام سر به زیر می گیرد که مبادا خمپاره ها که در چپ و راست ماشین به زمین می نشیند خطرساز باشند.

شرک خفی و ناسپاسی اکثر مردم

یک شرک مستوری در درون خیلی­ ها هست ... در سورهٴ مبارکهٴ «یوسف» فرمود «وَ ما یُؤْمِنُ أَکْثَرُهُمْ بِاللّهِ إِلاّ وَ هُمْ مُشْرِکُونَ» (1) که یک شرک ظریف و دقیق و ضعیفی در اکثر مردم هست ...

در ذیل آیه این روایات نقل شده است که از امام (سلام الله علیه) سؤال کردند، چگونه مؤمن مشرک می‌شود؟

فرمود: همین که می‌گویند «لَو لا فَلانٌ لَهَلَکتُ»، اگر فلان کس نبود کار ما حل نمی‌شد.

یا تعبیرات عرفی که می‌گویند اول خدا دوم طبیب؛ و حال آن‌که خدا اولی نیست که ثانی داشته باشد، همه اشیا و اشخاصی که در نظام الهی هستند، سربازان الهی‌ هستند که «لِلّهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ اْلأَرْضِ» (2)

به حضرت عرض کردند پس چه بگوییم؟ فرمود خدا را شکر که از این راه به وسیله فلان شخص مشکل ما را حل کرد، نه اینکه اول خدا دوم فلان شخص، یا «لَو لا فَلانٌ لَهَلَکتُ». (3)

آن شرک مستور و مرموز که در اکثری مردم هست، همین است.

شهد زیارت با طعم قلیان!

سلامت و سبک زندگی/12- لعاب مقدّسات بر رفتاهای ناسالم

سنّت حسنه پیاده روی اربعین با نوع سبک زندگی خاصی که ترویج می کند می تواند نقش به سزایی در تمدن سازی نوین اسلامی داشته باشد و یکی از بهترین فرصتی هایی است که با بهره گیری از آموزه های فرهنگی و اجتماعی آن می توان به ترویج یک سبک زندگی سالم پرداخت ولیکن اگر چنانچه قدر این ظرفیت گرانقدر را ندانیم، فرصت سوزی و در حقیقت کفران نعمت کرده ایم و اصولاً هر پدیده ای با بدسلیقگی می تواند به ضدّ خود تبدیل شود.

عُلما و پیشوایان ما همواره تأکید می کنند که به همه کارها و فعالیت های خود رنگ و لعاب خدایی بدهیم؛ به این معنا که همواره کاری را انجام دهیم که بشود به آن رنگ و صبغه الهی داد.

اما یکی از آسیب های سبک زندگی ما آن است که گاهی تمنّیات نفسانی و رفتارهای ناسالم خود را با مقدّسات توجیه می کنیم.

زائری را در نظر بگیرید که پس از بازگشت از زیارت عتبات عالیات، اینچنین به وصف حال معنوی خود می پردازد: «جایتان خالی بین الحرمین! قلیان چاق کرده بودیم یک پُک می زدیم نگاهی به حرم حضرت عباس (سلام الله علیه) می انداختیم، یک پُک دیگر و نگاهی به حرم امام حسین (علیه السّلام) ... » !!!

و یا زائر دیگری در مسیر پیاده روی اربعین تصویری از قلیان مورد استفاده اش را در استوری اینستاگرامش قرار می دهد و روی آن هشتک #فی_طریق_الکربلا می زند!:

از مرگ مادر تا دغدغه فوتبال

عالم وارسته و با فضیلت، آیت الله حاج شیخ مصطفی اعتمادی برای وقت طلاب ارزش بسیاری قائل بود ... حتی برای فوت مادرش درس را تعطیل نکرد، بلکه پس از اتمام درس اعلام کرد: «جنازه مادرم اکنون در صحن مطهر حضرت معصومه (سلام الله علیها) است؛ اگر آقایان طلاب برنامه‌ای درسی یا مباحثه ندارند و مایل باشند، شرکت فرمایند!»

این رفتار شگفت، نشانگر اهتمام ویژه او به دانش بود. (1)

حالا دانش آموزان و دانشجویان ما را چنان مسخ کرده اند و استحمارگران چنان بُتی از فوتبال برایشان تراشیده اند که کمپین «شنبه را تعطیل کنید» راه انداخته اند و حتی اعلام کرده اند اگر شنبه تعطیل نشود، سر کلاس‌های‌شان حاضر نخواهند شد! (2) چرا که قرار است صبح شنبه بازی رفت فینال لیگ قهرمانان آسیا بین کاشیما آنتلرز و پرسپولیس در ژاپن برگزار شود.

و کار به جایی رسیده که آموزش و پرورش هم بخشنامه «آنی» در این رابطه صادر کرده است (3):

مظلومیّت نسل جوان در دهه هفتاد

رنجنامه های دهه هفتاد/33

از حسینیه حاج همّت تا هیأت طلافروشان(درد دل مکتوب یکی از بسیجیان اکیپ تفحّص شهداء)/4 (بخش پایانی)

 ... آیا آنقدر که در رابطه با طرز کار دوربین های جدید ویدیویی "پاناسونیک" -که این همه در پشت جلد مجله ها و روی بدنه اتوبوس ها و تابلوهای خیابانها تبلیغ می کنند-، در رابطه با شهیدی که حسینیه دو کوهه و اتوبانی در تهران به نام اوست تبلیغ کرده اند؟!

چه می شد اگر معرفی اسوه ها در کانال های تلویزیونی فقط محدود به برنامه نیم ساعته "روایت فتح" -که آن هم هفته ای یک بار است- نمی شد و لااقل به اندازه کلاس های آشپزی تلویزیونی و پیام های بازرگانی -که هر شب از تلویزیون نشانِ ملّت می دهند- از تفحّص و بچه های شهید فکّه، طلائیه و شلمچه تصویر نشان بدهند؟

چه می شد اگر در اتوبان شهید چمران و شهید همّت حداقل تابلویی در دیدرس مردم نصب می کردند و شمّه ای از زندگی و فداکاری های این دو سردار شهید یا گزیده ای از سخنان آنها را روی آن می نوشتند تا نسل جوان بدانند این آرامش و امنیتی را که دارند مدیون چه کسانی هستند؟!

چه می شود اگر وزارت آموزش و پرورش یک برنامه ای بریزد و در مدارس هر ناحیه، هفته ای یک روز بچه های مردم را به آسایشگاه های جانبازان ببرند یا بچه های جانباز و بسیجی های قدیمی را به مدراس دخترانه و پسرانه دعوت کنند تا در یک محفل خودمانی و صمیمی، نسل جوان و نوجوان ما حماسه شهیدان 8 سال جنگ را بشنوند؟!

نسل جوان تشنه الگو است، تقصیری هم ندارد، اقتضای جوانی همین است؛ حالا اگر ما به او اسوه واقعی "جوان ایرانی"، یعنی شهدای دلاورمان را ارائه ندهیم، ویدیو و ماهواره و باندهای فساد و فحشاء و تباهی که بیکار نیستند!

آنها غفلت ما را به نحو احسن (!) جبران می کنند، کما اینکه تا به حال هم کرده اند! ...

آیا دوران برکت نمک گذشته است؟!

نقد هفته نامه سلامت/22

یکی از بحث های چالش برانگیز در حوزه تغذیه سالم، بحث «نمک» است که از طرفی مصرف آن در احادیث و روایات مورد تأکید و تمجید قرار گرفته و از طرفی دیگر از سوی متخصصان تغذیه و پزشکان امروزی مورد نهی و نکوهش قرار می گیرد و این امر باعث سردرگمی مردم می شود که بالاخره این «نمک» مایه برکت سفره است که باید نسبت به مصرف آن اهتمام ورزید یا سمّ سفیدی است که باید از مصرف آن به شدّت اجتناب کرد؟ (1)

در هفته نامه سلامت، شماره 661 (2) خواننده ای می پرسد: « طبق حدیثی از معصومین (علیهم السّلام)، بهتر است قبل از مصرف غذا مقداری نمک خورده شود، در حالی که این روزها دائم توصیه می‌شود مصرف نمک را کم کنیم. بالاخره چه باید بکنیم و میزان مصرف نمک را به چه اندازه برسانیم؟»

مادر، مجرای فیض الهی

این «یَخْلُقُکُمْ فی بُطُونِ أُمَّهاتِکُمْ» درست است که صُلب پدر سهمی دارد اما سهم تعیین کننده در تَکَوُّن فرزند، همان نفس مادر است که زن اگر به عظمت خود پی ببرد، می‌فهمد او مجرای «أحسن المخلوقین» شدن است ...

اگر مخلوقی برتر و زیباتر و بهتر از انسان بود، خدای سبحان در آفرینش آن مخلوق می‌فرمود «فَتَبارَکَ اللّهُ أَحْسَنُ الْخالِقینَ»، چون مخلوقی أحسنِ از انسان نیست؛ لذا «فَتَبارَکَ اللّهُ أَحْسَنُ الْخالِقینَ» را درباره آفرینش هیچ موجودی نفرمود.

این «أحسن المخلوقین» در پرورشگاهِ مادر ظهور می‌کند نه پدر!

علم غیردینی فرض ندارد !

در سوره «اعراف» به ما فرمود «أَ وَ لَمْ یَنْظُرُوا فی مَلَکُوتِ السَّماواتِ وَ اْلأَرْضِ» (1)

یعنی شما در عین حال که مُلک را  یک علم تجربی می‌شناسید، بدانید که این آسمان و زمین در تحت تدبیر  کسی هست.

لذا فرض ندارد که ما زمینشناسی داشته باشیم، دریاشناسی داشته باشیم، شیمی داشته باشیم، فیزیک داشته باشیم و اینها دینی نباشد.

چون گذشته از اینکه اینها مخلوق‌ هستند، خدای سبحان هم فرمود «أَفَلا یَنْظُرُونَ إِلَی اْلإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ» (2) ...

همه اشیا همین طور است، فیزیک و شیمی نظر به اشیا است ﴿کَیْفَ خُلِقَتْ﴾؛ لذا فرض ندارد که ما علم غیر دینی داشته باشیم؛ منتها پیشانی هر چیزی به دست خداست، اگر کسی او را ببیند، یقیناً موحّد خواهد بود.

یادداشت های مرتبط قبلی:

علم غیر دینی محال است و محال است و محال!

علم غیر دینی در عالَم، مستحیل است

پی نوشت ها:

1-   سوره اعراف، آیه185

2-   سوره غاشیه، آیه17

درس تفسیر قرآن آیت الله جوادی آملی/سوره مبارکه «زمر»، آیات 6 الی 7

متن و صوت کامل جلسه

لینک در وبلاگ کشکول حکمت

لینک در کانال تلگرامی کشکول حکمت

کمی هم از سخنان مولا علی (علیه السّلام) بگویید!

به بهانه عید غدیر و نمایشگاهِ نامِ علی (علیه السّلام) در اشکالِ مختلفِ هنری

ماشاءالله در شعار و نمایش کم نمی آوریم و در شرایطی که بیگانگان، سخنان مولا را سر دست می گیرند، ما فقط سرگرم نامش هستیم و گویا خود را از سخنان ایشان بی نیاز می دانیم.

به جای نمایش نام "علی" (علیه السلام) در اَشکال مختلف هنری، این قبیل سخنانش را جلوی چشم مسؤولین نمایش دهید:"إنّ عملک لیس لک بطعمة ولکنّه فی عنقک أمانة؛ مسؤولیت برای تو، طعمه ای نیست [برای دریدن]، بلکه امانتی بر گردنت!" (1)