شاید مردم به تب راضی نشوند

سلامت و سبک زندگی/29

برخی متخصصان و مسؤولان سلامت در توصیه های عمومی خود برای پیشگیری از شیوع بیماری کرونا تأکید دارند که مردم حتماً باید از وقتی که از منزل بیرون می آیند تا وقتی که به منزل بازمی گردند، ماسک به صورت داشته باشند.

از جمله آقای دکتر حریرچی، معاون کل وزیر بهداشت در یک برنامه تلویزیونی اظهار داشت: «بهترین و کم‌هزینه‌ترین راه کنترل ویروس کرونا این است که 95? مردم از هنگام خروج از خانه تا برگشت به خانه ماسک بزنند» (1)

اما نکته جالب ماجرا اینجاست که معاون وزیر در این گفتگوی تلویزیونی ماسک روی صورت نداشت!

بحث درباره فعل خدا فرض ندارد که دینی نباشد.

236

 

خدا به دو نحو حرف می زند: یک نحو حرف آفرینش زمان و زمین و آسمان و مانند آن است، یک نحوه حرف هم به عنوان آیات قرآنی است، همه کلمات الهی هستند.

 

بر اساس فلسفه الهی و توحید الهی چیزی در جهان نیست مگر حرف خدا که یا حرف تکوینی است یا حرف تشریعی.

 

فعل خدا یا تشریع است که دستور می دهد که فلان کار را انجام بدهید، فلان کار واجب است، فلان کار حرام است.

نظم و قانون برای همه، حتّی خود فرمانده !

فرهنگ بسیجی/ 65
 

مدیریت اسلامی/25

 

نظم را برای همه می خواست؛ هیچ گاه راضی نمی شد که به عنوان فرمانده لشگر مقابل درب نگهبانی بازرسی نشود ...

وقتی به درب خروجی پادگان می رسید به مامور دژبان احترام می گذاشت، سلام می کرد.

قبل از اینکه دژبان بخواهد، ماشین را خاموش کرده پایین می آمد، درِ صندوق ماشین را برای بازرسی بالا می زد و اصرار می نمود که با دقّت وارسی کنند.

به همراهان سفارش می کرد که به این دژبان ها احترام بگذارید؛ این ها کسانی هستند که در گرما و سرما و گرد و خاک و باد و باران انجام وظیفه می کنند.

مصاحبه با برادر حسین رضایی، معاون لشگر امام حسین (علیه السّلام)
کتاب «سیمای سرداران شهید اسلام»/جلد ۱- حاج حسین خرازی، فرمانده لشگر امام حسین (علیه السلام)/صفحه ۹۱

به نقل از برادر، حاج ابوشهاب
کتاب «سیمای سرداران شهید اسلام»/جلد ۱- حاج حسین خرازی، فرمانده لشگر امام حسین (علیه السلام)/صفحات ۸۷-۸۶

برگرفته شده از salahshoorfard.blog.ir

برای زیردستان یک دوست بود

فرهنگ بسیجی/ 64
مدیریت اسلامی/24
 

 

 

شخصاً به امور بچه ها رسیدگی می کرد؛ حتی وقتی به شهر می رفت، به خانه آن ها سرکشی می کرد و به رفع گرفتاری های آن ها می پرداخت.

یک شب متوجه گریه ی یکی از بچه ها شد؛ وقتی درباره اش پرس و جو کرد معلوم شد متأهل است و زن و فرزند دارد.

حدود یک سال است که به مرخصی نرفته است، بدتر آن آخرین باری که از مرخصی برمی گشت حتی نتوانسته بود نان و آبی برای منزل تهیه کند؛ از خجالت بدون خداحافظی، زن و بچه اش را ترک کرده و به جبهه آمده بود.

حاج حسین خیلی عصبانی شد؛ فردای آن روز او را خواست و به شدت از او گِلِه کرد که چرا وضع خودش را اطلاع نداده.

فوراً کمک قابل توجهی به او نمود و راهی منزلش کرد.

به نقل از برادر، حاج ابوشهاب
کتاب «سیمای سرداران شهید اسلام»/جلد ۱- حاج حسین خرازی، فرمانده لشگر امام حسین (علیه السلام)/صفحات ۸۷-۸۶