حقّ النّاسِ قابل بخشش در قیامت
274
ذات اقدس الهی از «حق الناس» نمی‌گذرد، لکن آن مظلوم را آن قدر راضی می‌کند که از ظالم بگذرد و اگر جایی موردِ گذشت نبود، همان طور که در دنیا فرمود «یَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنینَ» (1) در آخرت هم می‌فرماید که ما بعضی ها را طرزی قرار می‌دهیم که مایه آسایش و آرامش دل های مؤمنین قرار بگیرند «فَالْیَوْمَ الَّذینَ آمَنُوا مِنَ الْکُفّارِ یَضْحَکُونَ» (2)
آنها در دنیا مؤمنین را مسخره می‌کردند و خوشحال بودند، ما در آخرت کاری می‌کنیم که مؤمنین از وضع اینها لذت ببرند؛ این برای جایی است که «الله» به عنوان «هو المنتقم» بخواهد ظهور کند.
اما اگر کسی تبهکاری کرده، اشتباه کرده، مسلمان بود، شیعه اهل بیت بود، اشتباه کرده، ظلمی نموده، اینجا جای بخشش هست، این طور نیست که ذات اقدس الهی از هر کسی بخواهد، انتقام بگیرد؛ آن مظلوم را آن قدر تأمین می‌کند که او راضی شود.
ولی اگر کسی شایسته گذشت نبود، او را خود قرآن فرمود در دنیا ما کاری می‌کنیم که «یَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنینَ»؛ در آخرت هم مورد ضُحَکه مؤمنین قرار بگیرد.
درس تفسیر قرآن آیت الله جوادی آملی/ جلسه 30 تفسیر سوره مبارکه «زمر»، آیات 36 الی 38
پی نوشت ها:
1- سوره توبه، آیه 14
2- سوره مطففین، آیه 34
