احمق تویی که به جای تشویق مأمورت، سیلی به صورتش می زنی!
فرهنگ بسیجی 59
مدیریت اسلامی 21
یک بار حاج حسین [خرازی] به همراه یکی از معاونینش سوار بر خودروی فرماندهی قصد ورود به پادگان را داشتند.
حاج حسین که می خواست وضع انتظامات و انضباط بچه ها را آزمایش کند، به محض مشاهده مأمور که از ایشان مطالبه برگ مأموریت و کارت شناسایی کرده بود، هر دو پاسخ منفی دادند.
مأمور انتظامات با خشکی تمام پرسید "می بینم اسلحه هم دارید! … پس امریه اجازه حمل اسلحه کمری خودتان را نشان بدهید"
پاسخ شنید که " نداریم"
ناگهان مأمور انتظامی فریاد کشید "یعنی چه؟! نه کارت شناسایی دارید، نه برگ مأموریت و نه جواز حمل سلاح!"
اسلحه خود را به طرف آن ها گرفت و فریاد زد： "فوراً از ماشین پیاده شوید! دست ها بالا! اسلحه خودتان را از طرف لوله بگیرید همانجا روی کاپوت ماشین بگذارید و بدون معطلی دو متر از ماشین فاصله بگیرید!" …
مأمور انتظامات دستور داده بود که چون بدون کارت و مدرک و برگ مأموریت آمده اند، راننده خودرو تا آمدن سرپرست انتظامات در عرض جاده سینه خیز رود و آن دیگری (حاج حسین) به حرکت چتربازی (بنشین و بلندشو) مشغول گردد …
آن ها مشغول اجرای دستور بودند که من رسیدم؛ همین که سر و لباس خاکی معاون لشگر و نشست و برخاست حاج حسین را دیدم، با دستپاچگی فریاد زدم "هی پسره ی احمق! چکار داری می کنی؟! مگر ایشان را نمی شناسی؟!"
و از روی عصبانیت یک سیلی به او زدم که حاج حسین به طرف من دوید و صدا زد "احمق تو هستی که به جای اینکه مأمورت را تشویق کنی، سیلی به صورت او می زنی! او سربازی وظیفه شناس است." …
حاج حسین خرازی، فرمانده رئوف به طرفش رفت و دست محبتی به سرش کشید و گفت ："ضمن تشکر از وظیفه شناسی تو، از این مورد متأسفم؛ از تو خواهش می کنم امشب بعد از نماز به ستاد لشگر بیایی تا شام را با هم بخوریم"
خود آن بسیجی مأمور انتظامات هم ماجرا را پس از شهادت حاج حسین نوشته و در انتها توضیح داده است که "من آن شب از شدت شرم از جسارتی که کرده بودم، برای شام خوردن با حاج حسین به سراغش نرفتم که ای کاش رفته بودم و از این افتخار محروم نمی شدم"
کتاب «سیمای سرداران شهید اسلام»/جلد ۱- حاج حسین خرازی، فرمانده لشگر امام حسین (علیه السلام)/صفحات ۴۰-۳۸
