همه چیز به همه ما مربوط است!

حسین یا امام حسین(علیه السّلام)؟!(*)

خداوند در قرآن احبار و علما و آخوندهای یهود را سرزنش و نفرین می کند که طمع و ترس باعث شد که دیگر انتقاد نکنند!(مائده/64)

امر به معروف، دفاع از ارزش ها و نهی از منکر را گذاشتند کنار... نهی از منکر یعنی انتقاد تا سر حد اعتراض!

امام حسین(علیه السّلام) می فرمایند نگاه کنید ببینید این آیات برای چه کسانی آمده!...

می فرمایند مگر خداوند نفرمود «فَلَا تَخْشَوُا النَّاسَ وَاخْشَوْنِ»؟! از مردم نترسید! از من بترسید!... چگونه می توان هم خداپرست بود و هم ترسید؟!

سپس اشاره می کنند که تنها راه دفاع از اسلام این است که اول ردّ مظالم، یعنی هرجا ظلمی شده باید برگردد... دوم مواجهه با ظالم!

باید جلوی آنهایی که ظلم کردند بایستی توی چشم، خطاب به آن ها داد بزنی!؛ یعنی هم مصادیق ظلم را اصلاح کنی و هم درگیر شوی با ظالم!...

 امام حسین(علیه السّلام) می فرمایند برگردید ببینید خدا چرا نخبگان امت های قبل را توبیخ کرد!... حرف مفت در جامعه زیاد زده می شد این ها هم هیچی نمی گفتند!...

 امام حسین(علیه السّلام) می فرمایند هم مبارزه با ظلم(یعنی ردّ مظالم) و هم مبارزه با ظالم هر دو لازم است؛ باید اسمش را ببری، جلویش بایستی بگویی تو!...

سلامت و استکبارستیزی+صوت

تدبیر سلامت/ 34- سلامت و سبک زندگی آمریکایی+صوت

به مناسبت روز ملّی مبارزه با استکبار جهانی

 

سخنران: دکتر سیدسعید اسماعیلی صابر، مدیر گروه طب سنتی دانشگاه شاهد

 زمان و مکان:  13 آبان ماه 1396- مسجد دانشگاه

 

امروز روز 13 آبان، «روز ملّی مبارزه با استکبار جهانی» است و سلامتی هم با «مبارزه با استکبار» ربط دارد.

 

ربطش هم این است که از موقعی که ما مدل زندگی هایمان مدل زندگی غربی شده یک سری از بیماری ها در ما زیاد شده است.

 

یعنی الان مدل بیماری های ما با مدل بیماری هایی که در آمریکا شیوع دارد تقریباً یکی شده است؛ بیماری هایی مثل دیابت، فشار خون، چربی خون، سکته های قلبی، سکته های مغزی قبلاً در بین ما اینقدر شایع نبود.

 

از موقعی که سبک زندگی ما سبک زندگی غربی و آمریکایی شده این بیماری ها در جامعه ما افزایش پیدا کرده است؛ راه درمان این بیماری ها هم نه افزایش ICU و CCU و اورژانس و تخت بیمارستانی است نه افزایش امکانات و تجهیزات پزشکی.

آداب غذا و پیشگیری از کبد چرب+صوت

تدبیر سلامت/ 33- آداب غذا خوردن در اسلام و پیشگیری از کبد چرب+صوت

سخنران: دکتر سیدسعید اسماعیلی صابر، مدیر گروه طب سنتی دانشگاه شاهد

 زمان و مکان:  6 آبان ماه 1396- مسجد دانشگاه

 

یک شخصی از امیرالمؤمنین(علیه السّلام) سؤال کرد که تمام علوم در قرآن آمده امّا چرا طب در قرآن نیست؟

 

حضرت فرمودند یک آیه در قرآن هست که کُلّ علمِ طب را در خودش جمع کرده و آن بخشی از آیه «کُلُوا وَاشْرَبُوا وَلَا تُسْرِفُوا» است.

 

بیماری هایی که الآن در دنیا شایع هست(مثلاً در کشور ما و تقریباً کل دنیا حدود 30 درصد ابتلاء به کبد چرب وجود دارد!، یعنی از هر سه نفر شما سونوگرافی بگیرند، یکی از آن ها کبد چرب دارند)، بیماری هایی مثل دیابت ، فشار و چربی خون، سکته های مغزی و قلبی و اینها همه با این آیه ارتباط دارند.

 

تقریباً منشأ تمام این ها رعایت نکردن قوانین خوردن و آشامیدن است .

اهمّیت ورزش در طب سنتی+صوت

تدبیر سلامت/ 32- اهمّیت ورزش در طب سنتی+صوت

به مناسبت هفته تربیت بدنی و ورزش

 

سخنران: دکتر سیدسعید اسماعیلی صابر، مدیر گروه طب سنتی دانشگاه شاهد

 زمان و مکان:  29 مهر ماه 1396- مسجد دانشگاه

 

ورزش از دیدگاه طب سنتی یک جایگاه مهمی دارد.

 

ما برای حفظ سلامتی شش اصل مهم داریم که یکی از آن ها، وضعیت ما از نظر حرکت و سکون است؛ یعنی مقداری که ما فعالیت بدنی داریم و مقداری که بی تحرّک هستیم.

 

اگر این دو به اندازه متناسب و متعادل نباشد حتماً به سلامتی ضرر می رساند.

 

بنابرین داشتن یک فعالیت بدنی مناسب – که مناسب بدن خود فرد، سن و مزاجش باشد- لازم و ضروری است.

فرمانده کُتک خور

فرهنگ بسیجی 54

مدیریت اسلامی 18

حمید(1) دست راستش را روی چشمش گذاشته بود و موتور را هدایت می کرد؛ جلوی سنگر که رسید، موتور را خاموش کرد، پیاده شد و داخل سنگر رفت.

بچه ها تا او را دیدند، متوجّه چشمش شدند که دستش آن را پوشانده بود.

- چی شده حمید ؟

- هیچ چی، چیز مهمی نیست.

اما اصرار که کردند، دستش را از روی چشمش برداشت ... دور چشمش حسابی کبود شده بود.

حجت(2) گفت: چه کسی تو را به این روز انداخته است؟

- هیچ چی نشده، بابا ول کنید!

- راستش را بگو!

چطور خداوند دستور به امر قبیح(قتل نفس) می دهد؟!

آنچه وجود مبارک حضرت ابراهیم دید همین بود که «إِنِّی أَری‏ فِی الْمَنامِ أَنِّی أَذْبَحُکَ» و همین هم واقع شده. 

پرسش: مگر شرع قائل به حُسن و قبح عقلی نیست؟

پاسخ: بله.

پرسش: چطور امر خداوند بر یک امر قبیحی جاری شده است؟

پاسخ: ما خلاف کنیم قبیح است؛ درباره مالِ خودمان حق نداریم که بگذاریم بیراهه کسی بیاید و از ما بگیرد ...

بسیاری از ماها اسلامی حرف می‌زنیم و قارونی فکر می‌کنیم؛ ما خیال می‌کنیم خدا هم ـ معاذ الله ـ مثل یکی از افراد دیگر است، کسی حق ندارد در مال و جان ما بدون اذن ما تصرف کند که این صحیح است، برای اینکه ما مالک جان و مال هستیم(النَّاسُ‏ مُسَلَّطُونَ‏ عَلَى أَمْوَالِهِم)

این نسبت به قانونی است که خدا جعل کرده و عقل هم پذیرفته است، اما نسبت به ذات اقدس الهی ما واقعاً مالک هستیم یا امین می باشیم؟ ...

فرق «قتلِ نفس» با «جهاد در راه خدا»

اصلِ قتل(یعنی کسی بخواهد دیگری را بکُشد)، ظلم است و قبیح؛ چه اینکه خودِ انسان [نیز] اگر بخواهد خودش را بکُشد، ظلم است و قبیح؛ [لذا] خودکشی هم حرام است.

سرّش آن است که مقدار سلطه ما بر بدن محدود است، ما «بالقول المطلق» مالک خودمان نیستیم؛ چه اینکه «بالقول المطلق» مالک مالمان هم نیستیم.

خدای سبحان که ما را مالک مال قرار داد، قلمرویی را برای سلطه ما قرار داد؛ این «النَّاسُ‏ مُسَلَّطُونَ‏ عَلَی أَمْوَالِهِم‏»(*) محدود است.

خدا این مال را در اختیار انسان قرار داد و او را مالک این مال قرار داد و حوزه سلطنت او را هم مشخص کرد؛ لذا اسراف حرام است، صَرف مال در کار حرام، حرام است؛ این را شارع اجازه نداد.

بدن ما هم این‌چنین است. این بدن ما درست است که در اختیار ماست، اما این‌چنین نیست که ما بتوانیم به آن آسیب برسانیم ...

و از اینکه قرآن کریم در بعضی از موارد دارد اینها به خودشان ستم کردند، معلوم می‌شود که ما امین هستیم نه مالک، اگر مالک باشیم تصرّفِ مالک در مملوک که ظلم نیست.

رؤیای ابراهیم و حرمت قتل فرزند

بعضی از کسانی که به اصطلاح اهل معرفت‌ هستند می‌گویند که وجود مبارک حضرت ابراهیم خواب دید ولی خواب خود را باید تأویل می‌برد و تعبیر می‌کرد، ولی نکرد ... آنچه را  دید شروع کرد به عمل کردن، بعد در موقع عمل متوجه شد که باید تعبیر می‌کرد؛ این «کَبش»(گوسفند شاخ دار، قوچ) را به صورت اسماعیل دید و خیال کرد که اسماعیل را باید ذبح کند.

این تعبیر بسیار تعبیر تند و ناروایی است، گرچه اینها جزء بزرگان هستند ... این سخن به نظر ما باطل است ...

رؤیا گاهی تعبیر می‌خواهد و گاهی تعبیر نمی‌خواهد ... رؤیای صادقه وجود مبارک ابراهیم خلیل هم تعبیر نمی‌خواست و آن متن رؤیا بود، به دلیل اینکه خدا می‌فرماید من شما را امتحان کردم ...

در «ذَبح» گوسفند که دیگر آزمون یکی از انبیای بزرگ و اولوالعزم مطرح نبود؛ ولی خدا می‌فرماید ما شما را امتحان کردیم، بَلاء مُبین است؛ خوب امتحان کردیم و شما از عهده امتحان خوب برآمدید، پس معلوم می‌شود آنچه را دید «ذَبح» خود وجود مبارک اسماعیل بود، وگرنه چه امتحانی دارد؟ ...

پرسش: حرمت قتل فرزند چه می شود؟

پراکنده گو، رؤیای پراکنده می بیند.

آنهایی که خواب‌های آشفته می‌بینند، مثل بیداری آنهاست.

کسانی که اهل تحقیق و پژوهش نیستند، آدم‌های عادی‌ هستند؛ پنج شش نفر وقتی یک جا می‌نشینند، اول که وارد می‌شوند در یک موضوع سخن می‌گویند، یک ساعت که نشستند و ختم جلسه اعلام شده و دارند می‌روند درباره چیزهایی بحث کردند که هیچ رابطه‌ای بین آن حرف‌های آخر اینها با حرف‌های اول اینها نیست؛ براساس تداعی معانی، تداعی الفاظ، تداعی اذهان است، پراکنده‌گویی عصاره کار جلسه آنهاست؛ اینها را «اضغاث احلام» می‌گویند.

شما ببینید این باغ‌هایی که علف هرز زیاد دارد، وجین می خواهد ... اگر باغبانی نداشته باشد تا علف هرز را وجین کند، وقتی یک دسته سبزی از آن باغ بگیرید، شما این دسته سبزی را که مثلاً یک کیلو وزن آن است ده‌ها بار باید بگردی تا یک برگ قابل خوردن پیدا کنی.

خمینیِ پشیمان از نهضت را مگر اینکه در خواب ببینید!

چندی قبل یکی از آقایان علما در مسجدی بین دو نماز به نقل خوابی پرداخت که حجت الإسلام رحیمیان(سرپرست پیشین بنیاد شهید و تولیت فعلی آستان مقدس جمکران) برایش تعریف کرده بود.

وی ابتدا تأکید می کند که حاج آقای رحیمیان معمولاً اهل تعریف کردن خواب نیست، سپس در ادامه به جهت ذکر اهمّیت پرهیز از اختلافات، اینگونه نقل می کند که ایشان امام خمینی(ره) را در خواب دیده است در حالی که بسیار لاغر شده بود؛ لذا جویای احوال می شود و از امام سؤال می کند که چرا به این وضع درآمده اید؟!

امام(ره) در پاسخ می گوید:«من اگر می دانستم مردم پس از من اینگونه به اختلاف می افتند از اول نهضت برپا نمی کردم»!!!

با شنیدن حکایتِ این خواب، غرق در شگفتی و تعجّب شدم؛ چرا که  امامِ تکلیف گرایی که ما می شناسیم همواره خود را مأمور به انجام تکلیف می دانست و نتیجه برایش موضوعیت چندانی نداشت(1).

چگونه امام در عالم رؤیا و یا عالم برزخ تغییر می کند و از انجام تکلیف خود، پشیمان می شود؟!

آیا با اختلافاتی که مسلمانان صدر اسلام دچارش شدند، به گونه ای که دختر رسول خدا(صلی الله علیه و آله) را به خشم آوردند، علی(علیه السلام) را خانه نشین کردند، پیشوایان معصوم(علیهم السلام) را یکی پس از دیگری مقتول یا مسموم کردند و...، پیامبر اسلام هم باید بگوید «من از انجام رسالت خود پشیمان شده ام»؟!

امام راحل(ره) فقط درباره مقطع کوتاهی از نهضتِ پر برکتش فرمود «ما در جنگ برای یک لحظه هم نادم و پشیمان از عملکرد خود نیستیم؛ راستی مگر فراموش کرده‌ایم که ما برای ادای تکلیف جنگیده‌ایم و نتیجه فرع آن بوده است؟!.»(2)؛ آن وقت چگونه باور کنیم چنین فردِ تکلیف گرایی، یهویی در خواب از کلِّ نهضت پیامبرگونه اش پشیمان می شود؟!