تمام گریه یک ساله کودک حق است.
235
او (بچه) علوم حوزوی و دانشگاهی را نمیفهمد ... وَ اللّهُ أَخْرَجَکُمْ مِنْ بُطُونِ أُمَّهاتِکُمْ لا تَعْلَمُونَ شَیْئاً (1) این «شیئاً» که نکره در سیاق نفی است، ناظر به علوم حوزوی و دانشگاهی است.
او بدیهیترین بدیهیات را نمیفهمد؛ مثلاً نمیفهمد که آتش میسوزاند، بله این را نمیفهمد؛ اما آن روایتی که قبلاً از توحید (2) مرحوم صدوق نقل کردیم که سیدنا الاستاد میفرماید (3) این جزء غرر روایات ماست، در آن روایت دارد که بچه که گریه میکند تا یک سال او را نزنید، برای اینکه تمام گریه یک ساله او حق است.
در سال، فصل اول یک حکم دارد، فصل دوم یک حکم دارد، فصل سوم یک حکم دارد و فصل چهارم هم یک حکم دارد.
در فصل اول گریه او شهادت به وحدانیت حق است.
در فصل دوم؛ یعنی سه ماهه دوم، گریه او شهادت به رسالت و نبوت انبیاست.
در فصل سوم؛ یعنی سه ماهه سوم، ناظر به شهادت اهل بیت و مانند آن است.
در فصل چهارم؛ یعنی سه ماهه چهارم، دعا برای پدر و مادر است.
فرمود در طی این یک سال او را نزنید، برای اینکه او یا دارد شهادت به وحدانیت میدهد، شهادت به رسالت میدهد، شهادت به امامت میدهد و یا دعا در حق پدر و مادر میکند.
این روایت تأیید میکند که «مَا مِنْ مَوْلُودٍ وُلِدَ إِلَّا عَلَی الْفِطْرَةِ» و مهم آن است که این توحید گرفته نمیشود، این فطرت انسانی از بین نمیرود.
پی نوشت ها:
1- سوره نحل, آیه78
2- التوحید(صدوق), ص331؛ «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(صلّی الله علیه و آله و سلّم): لَا تَضْرِبُوا أَطْفَالَکُمْ عَلَی بُکَائِهِمْ فَإِنَّ بُکَاءَهُمْ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ شَهَادَةُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ الصَّلَاةُ عَلَی النَّبِیِّ وَ آلِهِ وَ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ الدُّعَاءُ لِوَالِدَیْه».
3- تفسیر المیزان، ج16، ص188
درس تفسیر قرآن آیت الله جوادی آملی/سوره مبارکه «زمر»، آیات 11 الی 18
عالی بود