مسجد و مارادونا

عجب ساختارهای معیوب و ناهماهنگی داریم!

از یک طرف مسجد می‌سازیم تا مردم را به سبک زندگی دینی سوق دهیم، سپس ذیل همان مسجد در زمین چمن فوتبال الگوهایی را برای جوانان ترسیم می‌کنیم که سبک زندگی کثیفی داشتند.

ماردونا از شهرت و محبوبیتش برای قاچاق موادمخدر سوءاستفاده می‌کرد، چون پلیس فرودگاه به او احترام می‌گذاشت و وی را مورد بازرسی قرار نمی‌داد.

از بس مشروب خورد که کبدش از کار افتاد و مُرد.

پس از ۲۰ سال با هم‌ باشی و در حالی که دو فرزند از دوست‌دخترش داشت، تازه با هم ازدواج رسمی کردند؛ یعنی خلاف آیین همه ادیان الهی

خلاصه با این الگوهایی که در ورزش برای جوانان ترسیم می‌کنیم، اخلاق در ورزش تحقّق پیدا نخواهد کرد.

به قول استاد حسن عباسی: چون ورزش ما بومی نیست و دعوت به تقوا نمی‌کند، از دلش ورزشکار متقی بیرون نمی‌آید؛ پس نمی‌توانیم در چنین محیط فرهنگی توقع داشته باشیم جامعه‌مان دینی شود.

لینک در وبلاگ تکلیف الهی

 

تولدی دوباره برای ورزش پهلوانی زورخانه ای+فیلم

دقیقاً 10 سال پیش در همین وبلاگ نوشتم که بی‌آیید به جای ترویج ورزش وارداتی، منحوس و پُر از آسیب پرورش اندام، همین ورزش باستانی زورخانه‌ای خودمان را احیاء، نوسازی و به روزرسانی کنید:

اندام نمایی بی شرمانه داخل مسجد!

و اینک در برنامه عصر جدید شاهد تولد دوباره این ورزش پهلوانی هستیم:

لینک دریافت گزیده برنامه با عنوان:«شروع ستاره‌شدن در آسمان ورزشی اصیل»

لینک دریافت فیلم کامل

پیش از نیز این بارها و بارها به بیانات مقام معظم رهبری در جمع بسیجیان استان خراسان شمالی در تاریخ  1391/07/24 اشاره کردم که پس از ملاحظه اجرای ورزش‌های محلی در ابتدای مراسم فرمودند:

شیوه نامه های مسؤولین و رسانه ها کجاست؟

همایون سلحشور فرد، دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت

هر بار که آمار مبتلایان و متوفیان بیماری کرونا بالا می رود، بلافاصله مسؤولین و رسانه ها به پایین آمدن میزان رعایت شیوه نامه های بهداشتی از سوی مردم می پردازند و روی آن مانور می دهند و به طور مستقیم و غیرمستقیم، مردم مقصّر بغرنج شدن وضعیت همه گیری بیماری کرونا تلقی می شوند.

اما باید پرسید شما چه زمینه های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و ... را برای رعایت این شیوه نامه ها فراهم کرده اید؟

مردم برای رعایت شیوه نامه های بهداشتی به عوامل تسهیل کننده، قادرکننده و تقویت کننده نیاز دارند.

برای جبران خسارت های اقتصادی ناشی از تعطیلی کسب و کار مردم، چه شیوه نامه های حمایتی دارید؟

چگونه در بهشت، غصه نیست؟

240

الآن چشم ما کاری را به عهده دارد، گوش ما هم کاری به عهده دارد، هر کدام کار خودشان را انجام می دهند؛ گوش هرگز غصه نمی خورد که من چرا نمی بینم، ای کاش من هم می دیدم! چشم غصه نمی خورد که من چرا نمی شنوم، ای کاش من می شنیدم! هر کدام کار خودشان را دارند.

انسان به جایی می رسد که راضی است به آنچه ذات اقدس الهی به او داد و هرگز طمع در غیر آن نمی کند و چون طمع نمی کند همیشه راحت است؛ اگر طمع در آنجا باشد، آرزو در آنجا باشد، تازه اول عذاب است ...

نسبت کرونا با اماکن مقدّس مذهبی

همایون سلحشور فرد، کارشناس بهداشت محیط و دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت

1- همه چیز در این عالم در چارچوب نظام اسباب و مسبّبات قرار دارد و هیچ مکانی - از جمله مقدّس ترین مکان ها- از قواعد این نظام علّی و معلولی جدا نیست.

2- مقدّس بودن مکان ها ما را وا می دارد که برای حفظ سلامت مردم باایمان، تلاش و دغدغه مضاعفی داشته باشیم.

نظام ناهماهنگ سلامت

همایون سلحشور فرد، کارشناس بهداشت محیط و دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت

1-  چندی قبل در یکی از بوستان ها در حال قدم زدن بودم که درب بسته سرویس بهداشتی آن بوستان و اطلاعیه نصب شده روی آن، توجه مرا به خود جلب کرد: «شهروندان محترم، با توجه به شیوع بیماری کرونا در جهت حفظ سلامتی شما عزیزان تا اطلاع ثانوی سرویس بهداشتی تعطیل می باشد.»

یکنواختی بهشت، ملال آور نیست؟

239

پرسش: استاد ببخشید! قرآن بارها از نعمات بهشتی صحبت کرده؛ منتها اشتغال بهشتیان در بهشت به چیست؟

پاسخ: آنها به یاد حق و حضور الهی و اذکار الهی مشغول هستند.

ما اگر بتوانیم بین ثبات و سکون فرق بگذاریم خیلی از این سؤال ها حل می شود، این یک مشکل جدی برای همه ما که به هر حال آدم می رود آنجا یک میلیون سال بخورد و بخوابد که چه؟ این که نیست.

چون می دانید این بحث ها در حوزه اصلاً مطرح نمی شود که در بهشت آدم چطور می شود؛ حالا ممکن است ده سال، بیست سال بگذرد؛ گاهی چنین سؤال مطرح شود که آدم می رود آنجا چه کار می خواهد بکند؟ مدام بخورد؟ خواب هم که نیست ...

ما تا بین ثبات و سکون فرقی نگذاریم، همیشه با این غُدّه رو به رو هستیم، چه ما بخواهیم چه نخواهیم این سؤال در درون ما هست که آنجا برویم چه کنیم؟

مصیبت کیسه های پلاستیکی و راهکارهای حذف آن

به مناسبت روز جهانی بدون کیسه های پلاستیکی

مقدمه: ضرورت آسیب شناسی سبک زندگی در حوزه محیط زیست

مقام معظم رهبری در آخرین بند از توصیه های بیانیه گام دوم انقلاب، به مقوله سبک زندگی اشاره کردند (1)؛ البته ایشان 7 سال پیش از صدور این بیانیه نیز به طور مفصّل به این مقوله پرداختند و پس از ذکر سر فصل هایی از مقوله سبک زندگی، به لزوم آسیب شناسی در این زمینه اشاره و گلایه کردند که چرا در انقلاب، پیشرفت چشمگیری در این بخش نداشتیم(2).

از جمله آسیب های سبک زندگی ما عبارت است از اسراف و مصرف زدگی، که یکی از مهم ترین مصادیق آن رواج استفاده بیجا و بی رویه از کیسه های پلاستیکی تحت عناوین مختلف و به بهانه های مختلف است و متأسفانه همه گیری بیماری کرونا، بهانه های بیشتری در این زمینه فراهم کرده است؛ در حالی که حفاظت از محیط زیست امری است که فرهنگ و آداب و رسوم ما و همچنین در در اسناد بالادستی نظام بر آن تأکید شده است و از این آموزه ها و اسناد می توانیم به خوبی برای فرهنگ سازی در زمینه کاهش استفاده از کیسه های پلاستیکی و سایر انواع پلاستیک بهره ببریم.

لذا در ادامه به بحث درباره اهمّیت اصلاح سبک زندگی در زمینه کاهش استفاده از کیسه های پلاستیکی و انواع پلاستیک و خواهیم پرداخت و راهکارهایی را در این زمینه برمی شماریم.

اهمیت محیط زیست در اسناد بالادستی نظام

در اصل 50 قانون اساسی آمده است «فعالیت‌های‏ اقتصادی‏ و غیر آن‏ که‏ با آلودگی‏ محیط زیست‏ یا تخریب‏ غیر قابل‏ جبران‏ آن‏ ملازمه‏ پیدا کند، ممنوع‏ است»

در سیاست های کلی محیط زیست ابلاغی از سوی مقام معظم رهبری موارد ذیل جالب توجه است:
1- «ترویج و نهادینه‌سازی فرهنگ و اخلاق زیست‌محیطی مبتنی بر ارزش‌ها و الگوهای سازنده‌ی ایرانی ـ اسلامی» (بند 12)
2- «گسترش سطح آگاهی، دانش و بینش زیست‌محیطی جامعه و تقویت فرهنگ و معارف دینیِ مشارکت و مسؤولیت‌پذیری اجتماعی به‌ویژه امر به معروف و نهی از منکر برای حفظ محیط زیست در تمام سطوح و اقشار جامعه» (بند14).

در الگوی پایه اسلامی ایرانی پیشرفت نیز بر فراهم شدن سلامت محیط زیست در افق 1444 تأکید شده است.

محافظت از محیط زیست در آداب دینی

کرونا و معجزه غیرمنطقی

در کتاب غررالحکم، که بخشی از حکمت‌ها و سخنان حضرت امام علی(علیه السّلام) را در خود جای داده، چنین آمده است: «ما قصم ظهری إلا رجلان عالم متهتّک و جاهل متنسّک‏ هذا ینفر عن حقّه بتهتّکه و هذا یدعو إلى الباطل بتنسّکه‏» (1)

 

کمرم را نشکستند مگر دو شخص؛ عالمی که از انجام گناه ابائی ندارد و نادانی که اهل عبادت باشد؛ آن عالم با ارتکاب گناهان، مردم را از دینداری فراری می‌دهد و این نادان به خاطر جهلش،‌ مردم را به سمت باطل می‌کشاند.

 

اما از عجایب دوران، جاهلان متنسکی هستند که لباس عالمان دینی را به تن کرده اند.

 

اخیراً فیلمی در شبکه های اجتماعی منتشر شده است که یک روحانی در اتوبوس حامل زائران مشهد مقدّس سفارش می کند «هنگام زیارت در حرم به هیچ وجه از ماسک استفاده نکنید، هیچ ویروسی در حرم امام رضا (علیه السّلام) راه ندارد؛ اگر کسی به شما گفت که امام رضا (علیه السّلام)  خودش با سم به شهادت رسید بگویید خدا خواسته همه امامان شهید شوند، اگر گفتند که امامان هم خودشان مریض می شدند بگویید مریضی آن ها از روی قضا و قدر الهی است ولی مریضی ما از روی جهل و غفلت است، امام اگر مریض می شود بلای جان شیعیان را می خرد تا بلا به شیعیانش نخورد»

 

و علی رغم اینکه در توضیح سخنان خود می گوید که «من نگفتم بیرون ماسک نزنید، بحث ما حرم های مطهر بود که با بقیه مکان ها فرق می کند»، اما داخل اتوبوس هم نه کسی ماسک زه بود و نه فاصله فیزیکی را رعایت کرده بودند.

ورود ممنوع به غُرفه‌های بالاتر بهشت

238

 

برای هر کاری از کارهای دینی غرفه‌ای مشخص شده است.

 

«غُرَف بنیه» بهشت هم نظیر طبقه‌های متعدّد یک برج نیست؛ در دنیا کسی که در طبقه چهارم است، هم می‌تواند به طبقه پایین‌تر از چهارم بیاید و هم می‌تواند به طبقه بالاتر سری به دوستانش بزند.

 

اما در بهشت این طور نیست، اگر کسی جای او طبقه چهارم باشد بتواند کسی را که در طبقه پنجم می شناسد بالا برود، این چنین نیست.

 

همان طوری که در دنیا نتوانست سحر برخیزد و نماز شب را فراموش نکنند، آنجا هم این چنین نیست که حالا اگر غرفه چهارم را به او دادند، بتواند به غرفه پنجم راه پیدا کند.

 

البته آنهایی که در غرفه بالا هستند می‌توانند به غُرَف مادون سرکشی کنند؛ اما این‌هایی که در غرفه‌های مادون هستند، توان این را ندارند که غرف بالا بروند.

 

درس تفسیر قرآن آیت الله جوادی آملی/سوره مبارکه «زمر»، آیات 19 الی 22

 

 

لینک در وبلاگ کشکول حکمت