خط مقدم جبهه سلامت کجاست؟
خط اول دفاعی سلامت برخلاف آنچه که این روز‌ها در رسانه‌ها تبلیغ می‌شود، بیمارستان نیست بلکه کوی و برزن و کف جامعه است!
و اولین مدافعان سلامت هم کسانی هستند که جلوی بار اضافی مراجعات به مراکز درمانی و افزوده شدن زحمت و دردسر کادر خدوم و جهادگر درمان را می‌گیرند؛ اما متاسفانه زحمات و خدمات جهادگران خط مقدم جبهه سلامت، عمداً یا سهواً دیده نمی‌شود.
کادر بهداشت و پیشگیری در خط مقدّم جبهه سلامت تلاش می‌کنند که کار به بیمارستان ها کشیده نشود؛ بیمارستان ها در واقع پشت جبهه سلامت و خط مقدم جبهه درمان هستند.
تا زمانی که خط مقدم جبهه سلامت، مراکز درمانی تلقی شده و شاخص سلامت، افزایش تعداد تخت بیمارستانی دانسته می‌شود، این خط شکسته است!
زمانی می‌توانیم ادعا کنیم خط مقدم جبهه سلامت حفظ شده است که ورودی افراد مریض و بیمار به مراکز درمانی و بیمارستان‌ها رو به کاهش باشد.
برای کم شدن زحمات کادر درمان و امکان رسیدگی دقیق‌تر به مبتلایان به انواع بیماری‌ها (از جمله کرونا ) از سوی پزشکان و پرستاران عزیز در مراکز درمانی ، باید خط اول دفاعی سلامت تقویت شود.
آموزش بهداشت، توانمند کردن افراد برای حفظ سلامتی خود، تدابیر پیشگیرانه و ارتقاء سلامت را باید در مهدکودک‌ها، مدارس، دانشگاه‌ها، ادارات، مساجد و ... تقویت کرد.
همچنین باید آموزه‌های طب سنّتی را -که بر پایه حفظ سلامتی استوار است (نه صرفاً درمان بیماری)- توسعه، ترویج و نهادینه ساخت و به بهانه وجود نسخه ها و افراد بدلی، نباید اصل آن را منکر شد و باید بدانیم هر چه را که اصالتی باشد، بدلی آن هم ممکن است باشد و هچ اصلی را به خاطر وجود بدلی آن نباید منکر شد.
این اولین خطوط دفاعی اگر جدی گرفته نشد و با بی‌اعتنایی‌ها تضعیف شد، هرچقدر هم که با مانورهای تبلیغاتی پرطمطراق بیمارستان بسازیم و تخت‌های بیمارستانی را بیافزاییم، جز بر زحمت و دردسر خلائق و هدر دادن سرمایه‌های کشور نیافزوده‌ایم.
به قول سعدی (علیه‌الرّحمه): سرچشمه شاید گرفتن به بیل / چو پُر شد نشاید گذشتن به پیل
